Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

...Κυριακή πρωί

...Αλλά η Κυριακή δεν ξημέρωσε όμορφα. Είναι κάποιες στιγμές όμως που οτιδήποτε άλλο εκτός από το δίκαιο δεν έχει σημασία.  Είναι στιγμές που θα έπρεπε να ξεχνάμε οτιδήποτε μικρό δικό μας, και να σκεφτούμε συλλογικά.  Συγκλονίστηκα χθες το βράδυ όταν άκουσα πως μετά το γεγονός της εν ψυχρώ δολοφονίας του 15 χρονου Αλέξη, υπήρξανε κάποιοι που διάλεξαν να φύγουνε από το μπαρ,  Σάββατο βράδυ, να αφήσουνε την διασκέδαση τους και τα πολύχρωμα κοκτέιλς τους, και να πάνε στην αυθόρμητη διαδήλωση στο μέσο της νύχτας... Τι πιο φυσικό...

Αφιερωμένο στην μνήμη του... the clash- i fought the law  (and the law won)

2 σχόλια:

Baba Au Rum Bar είπε...

23 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ...
Την Κυριακή 17 Νοεμβρίου 1985, ο μαθητής Μιχάλης Καλτεζάς σκοτώθηκε από αστυνομικό κατά την διάρκεια διαδηλώσεων για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον Μιχάλη Καλτεζά στην οδό Σολωμού στα Εξάρχεια, καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές για να διαφύγουν, αφού προηγουμένως είχαν επιτεθεί σε κλούβα της αστυνομίας σταθευμένη στην οδό Στουρνάρα. Αμέσως μετά καταλήφθηκαν το Φυσικείο (Παλιο Χημείο) στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο. Την επομένη δόθηκε η άδεια από την Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου εκκενώσει η αστυνομία το Φυσικείο, έγινε εισβολή με χρήση δακρυγόνων και οι αστυνομικοί συνέλαβαν 37 άτομα. Η κατάληψη του Πολυτεχνείο έληξε μετά από διαπραγματεύσεις, χωρίς επεισόδια.

Ο αρμόδιο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας υπέβαλλε την παραίτησή του, αλλά ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δεν την έκανε δεκτή. Λίγες ημέρες μετά, στις 26 Νοεμβρίου 1985 η "17 Νοέμβρη", επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ κοντά στο Χίλτον, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας αστυνομικός και να τραυματιστούν δεκατέσσερις. Η οργάνωση χαρακτήρισε την επίθεση "αντίποινα για τη δολοφονία του Καλτεζά".

O Αθανάσιος Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 25/1/1990 από το Εφετείο καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν "εν βρασμώ ψυχής".

Μαριλένα είπε...

Κι εγώ μόλις το άκουσα ακριβώς την ιστορία του Καλτεζά θυμήθηκα. Ιστορία που προοικονομεί και το τέλος της τωρινής δολοφονίας.