Μέσα σε έναν κόσμο όπου οι περισσότεροι bartenders, έχουνε ξεκοιλιάσει όλα τα φρούτα, και τα κηπευτικά με το γουδοχέρι τους, και οι mixologists συναγωνίζονται (θέλω να πιστεύω, αν και μάλλον ανταγωνίζονται), για να βρούνε τα πιο περίεργα βότανα, και μεθόδους μαγειρέματος τους, που προσωπικά ούτε καν έχω ξανακούσει, είπα να ρίξω μια ματιά στο βάθος των ραφιών του μπαρ μου.
Κάπου εκεί λοιπόν, είδα να στέκει παραπονεμένο, ένα κόκκινο μπουκάλι, ξεχασμένο εδώ και μια δεκαετία σχεδόν, αν και παρών σε όλα τα μπάρ, σαν ξεπεσμένος αριστοκράτης, όπου για να λέμε την αλήθεια, μπήκε κάποτε στα καλύτερα σαλόνια από το παράθυρο, εγκαταστάθηκε, και χαρακτήρισε μερικά από τα πιο διάσημα κοκταίηλς.
Πάνε σχεδόν 20 χρόνια από τότε! Αυτό παραμένει εκεί, στο ράφι του μπαρ. Το παίρνω στα χέρια μου, το ανοίγω, κατευθείαν λερώνομαι από το σιρόπι του, παρόλα αυτά συνεχίζω και το φέρνω στην μύτη μου. Λερώνω και την μύτη μου, ενώ την ίδια στιγμή , η τεχνική γλυκύτητα του, τα αρώματα από κεράσια, βύ σσινο και κάτι άλλο που δεν καταλαβαίνω, μου φέρνουνε στο μυαλό γλυκές ανέμελες καλοκαιρινές νύχτες της πρόωρης νιότης μου, όλα εκείνα τα απαίσια παρασκευάσματα που ονομάζανε (ονομάζουνε) κοκταίηλς στα φθηνά, σχεδόν αυτοσχέδια bars των Ελληνικών νησιών.
ΜΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΚΑΙ ΟΚ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΑΘΑΜΕ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟ ΚΟΠΟ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΗΣ;
Δεν είναι παρά ένα κόκκινο σιρόπι, υποτίθεται παρασκευασμένο από ρόδια! Δίνει μια χαρακτηριστική γεύση γλυκού ροδιού, και χρώμα σε πολλά κοκταίηλς. Το όνομα "Γρεναδίνη" βγαίνει από την Γαλλική λέξη grenade, που σημαίνει pomegranate, στα Αγγλικά, δηλαδή ρόδι!
Δυστυχώς όμως οι βιομηχανίες, το ρίξανε στην τρελλή, και άρχισαν να παρασκευάζουν γρεναδίνη μόνο από ζάχαρη με προσθήκη τεχνητήν αρωμάτων. Την γνωστή μας "γρεναδίνη" αυτήν ακριβώς που μεγαλώσαμε και¨"ανδρωθήκαμε" μαζί της...
ΦΤΙΑΞΕ ΤΗΝ ΜΟΝΟΣ(-Η) ΣΟΥ!
Φρέσκα βιολογικά ρόδια, αλλά ο γάτος μου ο Αψού, δεν φάνηκε να συγκινείται...
Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται. Είναι απλά ένα σιρόπι ροδιού.
Θa χρειαστείς λοιπόν:
* 3 μεγάλα βιολογικά ρόδια,
*1 φλυτζάνι ζάχαρη,
*1 κλαράκι βανίλλιας,
*1 κατσαρολάκι,
*μια καθαρή πετσέτα, που θα την λερώσεις, και μπορείς αφού την πλύνεις μετά να την κρατήσεις για την παραγωγή άλλων σιροπιών που θα φτιάξουμε.
*ένα αντικείμενο με μεγάλο πάτο (για να σπάει περισσότερα ρόδια με λιγότερη προσπάθεια) που δεν θα το σπάσεις όμως, και με το οποίο θα κοπανήσεις, τα ρόδια και την ζάχαρη μέσα σε ένα ταψάκι, ώσπου να γίνουν ένας πολτός!
Εννοείται ότι προηγουμένως θα έχεις καθαρίσει τα σπόρια (ή καρπούς) του ροδιού, μέσα στο ταψί. Πρόσεχε να αφαιρείς τυχόν κομμάτια από την λευκή σάρκα του ροδιού, που θα πέφτουνε μαζί με τα σπόρια. 
Στην συνέχεια κοπανάς τα ρόδια με την ζάχαρη, μέχρι να γίνουνε πολτός, τοποθετώντας όμως από επάνω την πετσέτα που λέγαμε. Αυτό το κάνεις για να μην λερώσεις τα πάντα τριγύρω σου.
Αφού γίνει ο πολτός, τα τοποθετείς σκεπασμένα με την πετσέτα, που έχει γίνει κόκκινη (και μάλλον δεν θα ασπρίσει ποτέ πια ξανά) στο ψυγείο, και τα αφήνεις για μια ολόκληρη νύχτα.
Πέφτεις για ύπνο. Εναλακτικά μπορείς να δεις μια ταινία στο dvd, ή να πας για κάνα ποτάκι έξω.
Την επόμενη το πρωί, πηγαίνεις σε γνωστό σούπερ μάρκετ της γειτονιά σου, και παίρνεις ένα κλαράκι βανίλλιας (μαύρο, όπως είναι κανονικά η βανίλλια) γιατί σίγουρα το έχεις ξεχάσει.
Με ένα τουλουπάνι, ή ένα καλό μεταλλικό μεγάλο σουρωτήρι, σουρώνεις τον χυμό του ροδιού, (και από την πετσέτα, αφού έχει ρουφήξει αρκετό), και τα βάζεις σε ένα κατσαρολάκι, μαζί με ένα κλαράκι βανίλλιας.
Τα ζεσταίνεις σε χαμηλή φωτιά, για περίπου 15-20 λεπτά, ανακατεύοντας ελαφρά. Προσέχεις να μην βράσει.
Μετά από αυτό είναι έτοιμο. Το αφήνεις να κρυώσει και το φυλάς σε καθαρό μπουκάλι. Μπορείς να το διατηρείς και στο ψυγείο.
Το αποτέλεσμα είναι ένα σιρόπι,γλυκό και αρωματικό, αλλά όχι κόκκινου χρώματος όπως ίσως περίμενες. Αν θέλεις να το χρησιμοποιήσεις για διακοσμητικούς λόγους, ξέχνα το. Σκεφτόμουν όμως ότι κανείς δεν μπορεί να μου πεί αν είναι καλό σαν γρεναδίνη ή όχι, αφού δεν ξέρω κανέναν που να έχει δοκιμάσει πραγματική γρεναδίνη!
ΑND NOW WHAT?
Τώρα μπορείς να δοκιμάσεις να φτιάξεις μια περίφημη Tequila Sunrise, με 50 ml τεκίλας, 80 ml χυμό πορτοκάλι και 15 ml σιρόπι γραναδίνης που έχεις φτιάξει μόνος σου!!! Ενα High ball ποτήρι είναι το ιδανικό, αφού προηγουμένως το έχετε γεμίσει με πάγο. Μην το ανακατέψετε. Η αλήθεια είναι ότι θα μοιάζει περισσότερο με tequila sunset, λόγω του χρώματος της γρεναδίνης σας.
Αλλες παραλλαγές είναι η Tequila Sunset με blackberry brandy αντί για γραναδίνη, και η Caribbean Sunrise- Sunset, με ρούμι αντί για τεκίλα.
Pinneapple Upside down Cake:
Na και μια "μαρτίνι" συνταγή: 40 ml Absolut vanilla, 40 ml πουρέ ανανά. Χτυπάμε καλά σε σέικερ, και σουρώνουμε σε ποτήρι μαρτίνι κοκταίηλ. Προσθέτουμε ελάχιστη ποσότητα γρεναδίνης. Διακοσμούμε με φέτα και φύλλο ανανά στο χείλος.
Piccadilly Martini:
Ενα εξαιρετικό κοκταίηλ από το βιβλίο "Savoy Cocktail Book", toy 1930(!), ουσιαστικά είναι ένα dry martini, με μια ιδέα από Αψέντι και γρεναδίνη:
60 ml Plymouth gin
20 ml Dry vermouth
5ml Absinthe (68% ABV)
5 ml Grenadine
Χτυπάμε καλά στο σέικερ, και σουρώνουμε σε ποτήρι μαρτίνι. Διακοσμούμε με φλούδα λεμονιού.
