Το Αμστερνταμ περηφανεύεται για τα 1400(!) μπαρ που μπορείς να διασκεδάσεις, στο Βερολίνο (δεν ξέρω τι θα πιείς) αλλά σίγουρα θα δεις καλό ντιζάιν, στο Παρίσι αν σε αφήσουν να μπείς στα καλά μπάρς των ξενοδοχείων και αν δεχτεί ο μπάρτεντερ να σου μιλήσει σε άλλη γλώσσα, θα πιείς καλό κοκταίηλ, στην Αθήνα μπορεί να πίνεις μέχρι τις 5 το πρωί, αλλά κυρίες και κύριοι το Λονδίνο, είναι ΞΑΝΑ η παγκόσμια πρωτεύουσα των κοκταίηλς!!!
Το περίφημο BAR SHOW (http://www.barshow.co.uk) ένα ετήσιο φεστιβάλ που αφορά στα πάντα που έχουνε σχέση με το πίνειν και τα μπαρς, από ποτά ,ντιζάιν, εκπαίδευση, κτλ. ήταν η αφορμή για να βρεθούμε μια ομάδα Ελλήνων μπάρμεν, μεταξύ των καλύτερων του κόσμου! Και είδαμε πολλά, τα μάτια μας ανοίξανε ορθάνοιχτα, ήπιαμε ακόμη περισσότερο, και γνωρίσαμε προσωπικά πολλούς από αυτούς, όπως τον θρυλικό Gary Regan μεταξύ άλλων συγγραφέα του βιβλίου "TheJoy of Mixology: The Consummate Guide to the Bartender's Craft", αλλά και τον Ben Reed της Ip Bartenders (http://www.ipbartenders.com/). Mε μια εκπληκτική βιβλιοθήκη άνω των 600 βιβλίων περί μπάρ, κοκταίηλς και αποσταγμάτων, ανοιχτή στο κοινό, (όπου ανακαλύψαμε και το απίθανο 69 Νaughty Greek cocktails!!!), αλλλά και την μεγαλύτερη κάβα ποτών που είδαμε όχι μόνο σε σχολή μπάρ αλλά και γενικότερα... (με το καταπληκτικό επίσης τζιν Tangeuray Malacca!- που κάποτε προσπάθησαν να προωθήσουν και στην Ελληνική αγορά, γιατί άραγε το αποσύρανε;...)
Tρείς μέρες σεμιναρίου με τον Ben, και την παρέα του (Paul McFadyen ,και Nick Wykes, ή κατά κόσμον Nick The Greek!,-καμμιά σχέση με Ελλάδα, παρά το ότι μας ευχήθηκε σε άπταιστα Ελληνικά "καλό ταξίδι")εκτός από μεγάλη μας τιμή, ήταν και μια εκπληκτική εμπειρία!
Πολύ καλό ρούμι, (ψηφίζω όλη την σειρά του Αplleton Estate-Jamaica) πολύ καλό malt whiskey, όπως το St Helena Port αξίας 700 Βρετανικών λιρών, και άλλα καλούδια γαργαλήσανε τον εκλεπτυσμένο (πλέον) ουρανίσκο μας!....
Oμως δεν μείναμε μόνο εκεί αφού, μας περίμενε και ο Master Blender του Beefeater Gin, στο ομώνυμο αποστακτήριο (το μοναδικό που λειτουργεί μέσα στην πόλη του Λονδίνου!) για να βουτήξει το κεφάλι μας, μέσα σε έναν από τους αποστακτήρες , λίγες ώρες πριν αρχίσει να αποστάζει τα βότανα και το αλκοόλ.
Εκεί η Εθνική ομάδα μπάρμεν της Ελλάδας (λέμε τώρα..) ενισχυμένη και με τον Isaak, νατουραλιζέ παίκτη από την Μαρτινίκα,και μπάρμαν στο Λονδίνο, σε αντίθεση με την αντίστοιχη του ποδοσφαίρου, πραγματοποίησε εκπληκτικές εμφανίσεις, αφήνοντας βάσιμες ελπίδες για το μέλλον!...
Εκεί όμως που πραγματικά αφήσαμε άφωνη όλη την Ευρώπη,(και επειδή είμαι σίγουρος, ότι κάποιοι μας κοροιδεύουνε για το Λονδρέζικο καλοκαιράκι μας), ήταν το Beefeater's Beach Party(!!!)
Nαι , ναι πήγαμε σε beach party στο Λονδίνο! Λεπτομέρειες άλλες δεν λέω, παρά ότι υπήρχαν ομάδες μπάρμεν από όλη την Ευρώπη, και σίγουρα διαπρέψαμε στο πόσο φάγαμε, και στον κορδελοπόλεμο που μας ξεκίνησαν οι Αγγλοι...
Βeefeater's distillery
Notting Hill (almost) Nights
Δεν χρειάζεται πολύ για να καταλάβεις , πως, όταν μπαίνεις στο Montgomery Place, (31 Kessington Park road, W11), μπαίνεις σε ένα οld school κοκταίηλ μπαρ . Εμπνευσμένο από την χρυσή εποχή των κοκταίηλς της δεκαετίας του '40 και '50,τα μπαρς του Savoy, Harry's New York ,και Floridita, είναι αυτά που δώσανε την έμπνευση, σε αυτό το κομψό, μικρό μπαρ ρέστοραντ. Αυθεντικό Mai Tai, τα ομορφότερα ποτήρια που έχω σερβιριστεί στην ζωή μου, αυθεντικά βιβλία μπαρ του προπερασμένου αιώνα(!), και μια απίστευτη συλλογή από σέικερς και εργαλεία μπάρ!
Το Trailer Happiness αυτοχαρακτηρίζεται σαν ένα "retro-sexual cosmopolitan kitsch " μπαρ, και η αγάπη τους για τα ΤΙΚΙ κοκταίηλς δεν κρύβεται.. Τι είναι το ΤΙΚΙ θα αναρωτηθείτε τώρα... Ας πούμε λοιπόν πως είναι η Πολυνησιακή ποπ κουλτούρα του φαγητού και του ποτού στην Καλιφόρνια του '40... Τότε λοιπόν κάποιοι κύριοι με τα ονόματα "Don the Beachcomber" kai "Trader Vic", ανοίξανε τα μπάρς τους, προσφέροντας στην αφρόκρεμα της Αμερικής, εξωτισμό και πολυτέλεια.. Αν κάτι μας έμεινε από την όλη κουλτούρα στην επίσης εξωτική πατρίδα μας, δεν είναι παρά τα ομπρελάκια και μαιμουδάκια που κρέμονται ακόμη, από ποτήρια κοκταίηλς σε μπαρς των νησιών μας...
Το dinning room του Don The Beachcomber's bar!!
Ta TIKI bars ξαναγίνονται μόδα με το Λονδίνο να πρωτοστατεί, (μια προσπάθεια πάει να γίνει και εδώ με το ΤΙΚΙ μπάρ στη θέση του παλαιού θρυλικού Dεluxe στην περιοχή του Μακρυγιάννη), και το Trailer H bar, τα δίνει όλα με πραγματικά Τικι κοκταίηλς, και μια συναρπαστική γκάμα από ρούμι. Μάλλον πάει για παγκόσμια μόδα, γιατί να μην ξεχνάμε πως αυτό το μπαρ "κίνημα" μας χάρισε αριστουργήματα με ρούμι, όπως το "Zombie" (που και στα μπαρ του Don, αλλά και στο Trailer H, επιτρέπεται να πίνεις μόνο 2(!!!), αλλά και το Mai Tai. Respect !...
Οσο για το Lonsdale bar (44-48 Lonsdale Road
Notting Hill, London W11 2DE), η τροπαιοθήκη του (γιατί εκεί δίνουν βραβεία και στα καλλύτερα μπάρ)συναγωνίζεται αυτήν της Liverpool και της United....
and some publics..
Εντάξει δεν είμασταν τόσο σνομπ μετά από όλα αυτά για μην πάμε για μερικές μπύρες σε μια Αγγλική πάμπ. Γιατί η μπάρ κουλτούρα σε αυτήν την χώρα, υπάρχει τόσα πολλά χρόνια, και την τιμάνε όπως πραγματικά της αξίζει. Ετσι υπάρχουνε pubs (publics), που είναι διατηρητέες, ανακυρηγμένες επισήμως από το κράτος ως Part Of The National Heritage!!! Ετσι μπήκαμε στην Salisbury pub (90 St. Martins Lane, London, WC2N 4A), εν λειτουργία από το 1892(!), για μια παραδοσιακή Αγγλική Ale Beer, kαι βγαίνοντας δυο ώρες μετά, μελαγχολίσαμε σκεφτόμενοι τα δικά μας παραδοσιακά καφενεία και ταβέρνες, που τα εκμοντερνίσαμε, ονομάζοντας τα "παραδοσιακά", σερβίρονtaς φραπέ και προτηγανισμένα...
Πάντως η καπνοαπαγόρευση μέσα στα μπάρς, μάλλον ζωντάνεψε την πόλη, αφού τα πεζοδρόμια έξω από αυτά είναι γεμάτα χαρούμενους καπνιστές, και οι γνωριμίες αναπόφευκτες... Για αυτούς που δεν αντέχουν, άλλωστε, κυκλοφορεί και η καινούργια εφεύρεση, που είμαι πολύ περίεργος για την αποδοχή της ή μη, του ηλεκτρονικού τσιγάρου....(http://www.gamucci.com/)
Αλλη διάσημη πάμπ που προτείνω, είναι η "The Argyll Arms (18 Argyll Street, Soho, London, W1F 7TP) του 1895. Classic cocktail bar, θα σας πρότεινα το "Blue Bar at the Berkeley hotel" στην περιοχή του Knightsbridge, και φυσικά το θρυλικό τζαζ μπαρ της πόλης το "Ronnie Scott's" (47 Frith str. Soho,W1).
Blue Bar
Y.Γ.: Τελευταίο μου βράδυ στην πόλη, σε ενα εκπληκτικό συναυλιακό χώρο στο Roundhouse, στο Camden Town, οι αγαπημένοι "My bloody valentine" διάλεξαν να επανέλθουν στην σκηνή ύστερα από πολλά χρόνια. Χάρη στην Κέλυ και την Χαρά, βρέθηκα εκεί, να με λιώνει το ηχητικό τοίχος που χτίζανε, και εγώ απλά να καίγομαι...(στην είσοδο μοιράζανε και ωτασπίδες-αλήθεια λέω)
Αν είσαι νεότερος τους ξέρεις από το σάουντρακ του "Lost in Transalation" , aν είσαι λίγο μεγαλύτερος, ξέρεις εσύ...
